piyləşmək

piyləşmək
глаг. см. piylənmək

Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. . 2006.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Смотреть что такое "piyləşmək" в других словарях:

  • piyləmə — «Piyləmək»dən f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • piyləşmə — «Piyləşmək»dən f. is. Alkoqolun təsirindən ürək əzələlərində piyləşmə əmələ gəlir ki, bu da fiziki işlə məşğul olmaq üçün çətinlik törədir …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • piyləmək — f. Müalicə və b. məqsədlərlə bədənə və ya onun bir yerinə piy sürtmək, piy çəkmək. Uşağı piyləmək. – Ballı xala keçi piyi axtarırdı ki, Qulunu piyləsin. Ç.. ◊ Başını piyləmək – bax baş …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • piylənmə — 1. «Piylənmək»dən f. is. 2. Kökəlmə. Ev heyvanlarının piylənmə; yetişmə meyli bol yemlənmənin nəticəsidir. «Ümumi zootexniya». 3. Həddən artıq kökəlməkdən ibarət xəstəlik halı. Piylənmənin qarşısını almaq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • piylənmək — 1. məch. Piy sürtülmək. 2. qayıd. Çox kökəlmək. Erkəklər piyləndi …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • piyləşmək — bax piylənmək 2 ci mənada …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • piyləndirmə — «Piyləndirmək»dən f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • piyləndirmək — f. Kökəltmək. Qarnını (göbəyini) piyləndirmək – çoxlu yağlı, qidalı şeylər yeyərək kökəlmək. <Paşa bəy Fərruxa:> Mən sənə ümidəm, sən də göbəyini piyləndirməkdən başqa heç nəyə fikir vermirsən. Ə. Vəl …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • göbək — is. 1. Göbəkbağı düşdükdən sonra qarnın ortasında qalan kiçik çuxur, batıq. Göbəyə qədər (kimi) – belə qədər, beləcən. Biçinçilər sıra ilə durmuş, göbəyə qədər qalxmış yaş otu biçir . . və qurumuş otlardan qotman vururdular. A. Ş.. Su gölmədə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dilxah — is. <fars.> köhn. 1. Arzu, istək, könlün istədiyi şey. <Güləndam:> İndi buna kələk qur, onun başın piylə, dilxahını əmələ gətir, özün qal aralıqda avara, sərgərdan. N. V.. <Nadir bəy:> . . Bir qızı sərvəti üçün deyil, dilxah və… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»